Risico over aanleg elektriciteitsnet moet worden gedeeld, maar mag niet vertragen

Het plan van de gemeente om het elektriciteitsnet voor een drietal woningbouwprojecten zelf aan te leggen en later, als het moet worden aangesloten, te verkopen aan netbeheerder Alliander, kan op zich op grote instemming rekenen in de gemeenteraad. Die heeft alleen wel vraagtekens bij het financieel risico dat de gemeente hierbij loopt: zou dat risico niet op z’n minst gedeeld moeten worden door de ontwikkelaars van de projecten?

Vertraging

De krapte op het elektriciteitsnet is een groot probleem: nieuwe bedrijven en bedrijven die willen uitbreiden komen op een wachtlijst te staan, maar ook woningbouwprojecten dreigen er vertraging door op te lopen.

Dat heeft ook te maken met het feit dat Liander en Alliander personeelskrapte ervaren in de aanleg van elektriciteitsnetten. Daar heeft de gemeente Lelystad een list op verzonnen: door zelf een aannemer te vinden die het net wil aanleggen, en dat later over te dragen aan de netbeheerder, kan de wachttijd ernstig worden verkort. “Twee tot drie jaar versnelling,” zegt wethouder Dennis Grimbergen.

Pilot voor drie projecten

Bij wijze van pilot wil de gemeente dit nu voor drie projecten toepassen: houtbouwwoningen in de Sont, het arbeidsmigrantendorp bij het Van der Valk Hotel en de woningen voor spoedzoekers en arbeidsmigranten in Warande. Daarmee is een investering gemoeid van 1,3 miljoen euro. De gemeente heeft berekend dat de verwachte opbrengst bij verkoop van het net aan de netbeheerder in ieder geval 848.000 euro is. Dat betekent dat over een bedrag van 442.000 euro risico wordt gelopen. “Het betekent niet dat we dat bedrag sowieso kwijt zijn, maar dat dit het maximale tekort is tussen investering en opbrengst,” zegt Grimbergen.

Risico delen

Mooi Lelystad vindt dat dit risico dan gedeeld moet worden met de investeerders. Bij het arbeidsmigrantendorp gaat het om Van der Valk Investments, bij de woningen voor spoedzoekers en arbeidsmigranten om LevelOne. Volgens Roel Velstra verdienen die partijen er ten slotte ook geld aan, dus mag je verwachten dat ze de helft van het risico willen dragen. “Ook voor hen is het gunstig als er twee tot drie jaar eerder gebouwd kan worden.”

Wethouder Dennis Grimbergen snapt de redenering, maar vindt die wel wat te simpel. “Dit vraagt van die partijen een enorme investering, van tientallen miljoenen. Dat kan alleen uit als er een lange periode is waarop ze dit terug kunnen verdienen. Dan mag je rekenen op 20 jaar voor er enig rendement op is. Bovendien lopen die partijen ook risico, want wie zegt dat er over 20 jaar nog net zo’n grote behoefte is aan woningen voor arbeidsmigranten als nu?”

Geen (extra) vertraging

Een groot deel van de gemeenteraad is het met Mooi Lelystad eens, maar ziet ook de voordelen voor de gemeente. Twee tot drie jaar eerder bouwen betekent voor de gemeente ook twee tot drie jaar eerder inkomsten uit de OZB. Bovendien kunnen de twee projecten de druk op (illegale) kamerverhuurpanden in de stad, waar veelal arbeidsmigranten wonen, verminderen.

Dat betekent dat veel partijen er over willen denken het voorstel van Mooi Lelystad te steunen, maar alleen als er de garantie is dat dit niet zorgt voor vertraging van de bouw of het afketsen van de bouwplannen. Wethouder Grimbergen heeft beloofd die risico’s in kaart te brengen voor de gemeenteraad er over twee weken over besluit.