ZEEWOLDE - Het eerste weekend van november viert SPATS haar 40-jarig bestaan. Dat doet het toneelgezelschap met een stuk, geschreven door Johannes Verheijden. Die is tevens de regisseur van het gezelschap.
De toneelspelers repeteren elke maandag om het verhaal van Johannes op zaterdagavond 1 en zondagmiddag 2 november spetterend over het voetlicht te krijgen. De LOZ bezocht een van de repetities in aanwezigheid van Evelyne Verschoor, een van de oud-actrices van SPATS.
Meestal wordt er gerepeteerd in ’t Wold. Dit keer is het gezelschap in de Roode Schuur te vinden. De spelers en regisseur staan zich in een kring op te warmen via allerlei oefeningen. Johannes doet voor, de groep doet na. En daarna gaat het los: de misverstanden zijn niet van de lucht, zoals het een comedy betaamd. Sommige acteurs kennen hele lappen tekst al uit het hoofd. Anderen hebben de steun van de souffleuse nog hard nodig. Maar dat zal op het toneel van De Levant, waar de voorstellingen worden gegeven, anders zijn! De acteurs en actrices hebben immers nog vier weken te tijd om zich Johannes teksten eigen te maken. Het toneelstuk wordt gelardeerd met optredens van Zeewoldse dansers en zangeressen. Dat belooft wat!
De naam SPATS is een samentrekking van Samen Plezier Aan Toneel Spelen. In De Trekker, de oerplek voor van alles en nog wat in het kale Zeewolde, werd op 22 november 1985 de eerste voorstelling gegeven. Het toneelgezelschap heeft vele toneelspelers gekend, waaronder Jan Broertjes, Bé Wever, Nico Butterman, Marianne Goedman, Petra Schouten, Marja Brugman en uiteraard souffleuse Femmie van Zanen (“die hadden we vaak hard nodig,” aldus Evelyne) en Evelyne Verschoor.
Ze haalt herinneringen op: “SPATS stond bekend om de smakelijke humor van een blijspel. Luchtig met her en der een subtiel grapje over de plaatselijke ambtenaren of situaties uit het dagelijks leven van Zeewolde. Als er een bulderende lach door de zaal ging waren wij helemaal in onze nopjes. De repetities waren vooral heel gezellig. Na het repeteren werd de avond vaak afgesloten met een drankje aan de bar waar we lief en leed met elkaar deelden. Vooral in de begin jaren van SPATS waren de uitvoeringen een van de hoogtepunten van het jaar. Boeren, burgers, buitenlui en uiteraard de familie kwamen kijken en zich een avondje vermaken en na afloop met elkaar bijpraten.
En dan was er natúúrlijk de legendarische verloting. Als de avond van de voorstelling was afgelopen zag je de bezoekers met zakken aardappels en uien opgewekt naar huis gaan.”
Het toneelgezelschap is een andere richting ingeslagen. En dat is prima, want tijden veranderen. Destijds zat de lol er ook in dat iedereen in de zaal iedereen kende op het toneel. Wethouder Broertjes als Don Juan… dat was al hilarisch voordat er een woord gesproken was. “De klucht is weg,” constateert Evelyne, “maar de lach zit nog steeds in de lucht!”